Katolički vernici danas proslavljaju Božić! Ove običaje treba ispoštovati

Vernici koji vreme računaju po gregorijanskom kalendaru danas slave Božić, jedan od najvećih hrišćanskih praznika.

---

Božić je hrišćanski praznik kojim se slavi rođenje Isusa Hrista. Sama reč Božić, kao deminutiv reči Bog, označava da se na taj dan rodio Isus – mali Bog. I to je izgleda jedna od retkih zajedničkih činjenica u katoličkoj i pravoslavnoj kulturi obeležavanja ovog datuma, koji zapadni hrišćani proslavljaju 25. decembra po gregorijanskom kalendaru, uvedenom reformom pape Grgura trinaestog 1582. godine.

Iako većina istoričara smatra da bi se kao godine Isusovog rođenja mogao uzeti opseg od 7. do 2. godine pre naše ere, datum njegovog rođenja ipak je ostao nepoznat. Budući da u Novom zavetu nije zapisano kada se rodio Isus, prvi hrišćani nisu slavili Božić, pa je potom nastupio period kada su se Bogojavljenje i Božić slavili u istom danu, poznati kao praznik Epifanija.

Zbog različitih tradicija, Badnje veče i Božić se kod različitih naroda različito zove, a i različito proslavlja.

Kod germanskih i anglikanskih jezika Božićno veče ili Sveto veče, a kod nas najrasprostranjeniji naziv je Badnje veče ili Badnjak, jer se to veče do ognjišta donosio veliki panj zvan badnjak.

U davna vremena nije postojala jelka koja bi se okitila, već bi muški članovi porodice odsekli mladi hrast u šumi, a ženski članovi ih kod kuće čekali, premazivale tamjanom i obmotavale u platno. Prema verovanju taj hrast je trebao da poput nekih merdevina pomogne malom Hristu da siđe na zemlju. Tokom te noći panj bi se bacao u vatru i grejao kuću do jutra.

Prema predanju Isus Hrist je rođen u Vitlajemskoj pećini, pa se ovaj datum, uz razlike u kalendarima, poštuje u celom hrišćanskom svetu.

U svim hrišćanskim crkvama, na Badnje veče i Božić, čitaju se delovi Jevanđelja o rođenju Spasitelja i događaj u Vitlajemu koji je promenio istoriju čovečanstva.

Na Badnje veče i Božić katolički vernici dolaze na poklon jaslama, koja se tradicionalno improvizuju u svim hramovima.

Ovaj običaj je sećanje na poklonjenje tri mudraca sa Istoka koji su, prema predanju, stigli u Vitlejem prateći najsjajniju zvezdu koja se zaustavila tačno iznad pećine rođenja.

Putovanje mudraca sa istoka trajalo je 40 dana, pa toliko traje i božićni hrišćanski post koji se završava sa početkom praznovanja Božića.

Danas Božić slave i mnogi nehrišćani kao tradicioni porodični praznik kada se daju i primaju prigodni pokloni.

Običaji na današnji dan su različiti od zemlje do zemlje, ali zajedničko je to da se nikada na Božić ne rade kućni poslovi (pranje veša, čišćenje…), na Božić se ide na misu i nakon toga u čestitanje, ali samo najbližoj rodbini.

Naravno, za Božić se daruje, a najčešće se daruju deca.

I svaki dan od Božića do Bogojavljenja figure tri kralja u jaslicama se pomeraju prema Isusu, tako da se na taj blagdan, 6. januara, nalaze ispred štalice gde se Isus rodio.

Odrasli se vesele čestitkama, druženju sa porodicom i svečanom ručku koji podrazumeva nešto pernato – pile, kokošku, ćurku...

Foto: Pixabay

Izvor: PRessSerbia/MAGAZIN  NOVOSTI

#BOZIC #KatoličkaCrkva #KatoličkiBožić #Običaji #PRessSerbia #PRessSrbija